เดินเล่น
…
หญิงสาวนางหนึ่งขัดใจพ่อแต่งงานกับหนุ่มในหมู่บ้าน
ไม่นาน ชายหนุ่มก็ออกลาย ทิ้งเธอและลูกน้อยไปอยู่กินกับสาวคนใหม่
เมื่อสามีตีจาก เธอและลูกน้องก็ตกที่นั่งลำบาก
แม่ผู้อาทรบอกกับลูกสาวว่า
“พ่อของลูกมักจะออกมาเดินเล่นช่วง 6 โมงเย็น พาหลานมากินข้าวที่บ้านแม่นะลูก”
หญิงสาวจึงมักพาลูกชายกลับบ้านแม่ช่วงที่พ่อออกไปเดินเล่นอยู่เสมอ
โจทย์ข้อหนึ่งในข้อสอบวิชาฟิสิกส์ของมหาวิทยาลัยโคเปนเฮเกนมีดังนึ้
“จงอธิบายว่าท่านจะใช้บารอมิเตอร์วัดความสูงของตึกระฟ้าได้อย่างไร”
(อธิบายเพิ่มเติม บาร์รอมิเตอร์นี่ก็คือเครื่องมือวัดความกดอากาศ อากาศนั้นมันมีน้ำหนักหรือมีแรงกดนั่น และแรงกดของอากาศนั้นเมื่ออยู่ในระดับความสูงที่เปลี่ยนไป ความกดอากาศก็เปลี่ยนไปด้วย)
นักศึกษาคนหนึ่งเขียนคำตอบลงไปว่า “เอาเชือกยาวๆ ผูกกับบารอมิเตอร์แล้วหย่อนลงมาจากยอดตึก แล้วก็เอาความยาวเชือกบวกความสูงบารอมิเตอร์ก็จะได้ความสูงของตึก”
ชายชราคนหนึ่งมักจะไปซื้อหนังสือพิมพ์จากร้านประจำอยู่เสมอ
พนักงานร้านนี้มักแสดงสีหน้าจองหองและดูหมิ่นเขาเสมอ
เพื่อนของเขาถามเขาด้วยความไม่เข้าใจว่า
“ทำไมนายไม่ไปซื้อร้านอื่น จะไปซื้อทำไมวะร้านนี้ ไอ้เด็กพวกนี้ท่าทางมันยโสสิ้นดี”
เวลาของวันหนึ่งนั้นสั้นมาก
สั้นจนยังไม่ทันได้กล่าวอรุณสวัสดิ์
พระอาทิตย์ก็พลันตกดินเสียแล้ว
เวลาของหนึ่งปีนั้นก็สั้นมาก
สั้นจนไม่รู้ว่าฤดูหนาวมาเยือนเมื่อไหร่
ฤดูร้อนก็เข้ามาแทนที่เสียแล้ว
ข้อเขียนนี้แพร่หลายมากในโลกออนไลน์ภาษาจีน เป็นบันทึกที่เหลียงจี้จาง (Michael Leung) นักจัดรายการวิทยุยอดนิยมของฮ่องกงเขียนให้ลูกชาย มีความว่า
“ลูกพ่อ… พ่อเขียนบันทึกช่วยจำนี้ให้ลูกด้วยเหตุผล 3 ข้อ
(1) ชีวิตคนเราโชคเคราะห์ไม่แน่นอน ไม่มีใครรู้ว่าจะอยู่ได้นานเพียงใด เรื่องบางเรื่องพูดเร็วสักหน่อยจะดีกว่า
(2) พ่อเป็นพ่อของลูก ถ้าพ่อไม่บอก ก็คงไม่มีใครบอก
(3) สิ่งที่พ่อบอกในบันทึกนี้ ล้วนเป็นประสบการณ์ที่พ่อได้มาจากความพ่ายแพ้ ดังนั้น จะช่วยให้ลูกเดินทางผิดพลาดน้อยลง
ต่อไปนี้เป็นเรื่องที่ลูกควรจดจำในชีวิต Read More
ในญี่ปุ่นมีเครื่องทำอุด้งและโซบะอัตโนมัติเครื่องหนึ่งที่ถูกตั้งไว้ใกล้ๆ ท่าเรือ Akita บริษัทค้าขาย SAHARA เริ่มเปิดกิจการตั้งแต่ปี 1958 และเริ่มวางตู้ขายอุด้ง และโซบะในประเทศญี่ปุ่นมาแล้วถึง 58 ปี แล้วเครื่องนี้ถูกวางไว้อยู่ใกล้ๆ ท่าเรือ AKITA
มันเป็นเครื่องเก่าๆ เริ่มวางติดตั้งแต่ปี 1973 ให้บริการได้ตลอด 24 ชั่วโมง ไม่มีวันหยุด ใส่เงินเข้าไปจำนวน 400 Yen (ประมาณ 120 บาท) รอเพียงแค่ 20 วินาทีก็ได้ทานอุด้งหรือโซบะร้อนๆ แล้ว
หญิงสาวนางหนึ่ง หลังจากแต่งงานไปแล้ว ยามที่เธอพบเห็นใครมีบ้านหลังใหญ่โต มีรถหรูๆขับ เธอมักจะโทษกล่าวและเสียใจที่ตนเองช่างไม่มีวาสนาเทียบใครเขาได้
ในวันหยุดครั้งหนึ่ง เธอกลับไปเยี่ยมแม่ที่บ้าน เธอระบายความขุ่นเคืองที่อัดอั้นอยู่ในใจให้แม่ฟัง แม่ของเธอได้แต่รับฟังและก็ยิ้มไม่พูดอะไร! Read More
เศรษฐีคนหนึ่งชอบใจลูกสาวชาวนายากไร้ผู้หนึ่ง เขาเชิญชาวนากับลูกสาวไปที่สวนในคฤหาสน์ของเขา เป็นสวนกรวดกว้างใหญ่ที่มีแต่กรวดสีดำกับสีขาว เศรษฐีบอกชาวนาว่า “ท่านเป็นหนี้สินข้าจำนวนหนึ่ง แต่หากท่านยกลูกสาวให้ข้า จะยกเลิกหนี้สินทั้งหมดให้”
ชาวนาไม่ตกลง Read More
ศาสดาแห่งลัทธิเต๋าชื่อ เล่าจื๊อ มีชีวิตร่วมสมัยขงจื๊อ 2,600 ปีที่แล้ว เคยดูแลห้องสมุดเมืองลั่วหยาง เมืองหลวงของราชวงศ์โจว
คำสอนเลื่องชื่อ…อยู่ในหนังสือชื่อ วิถีทาง หรือวิถีแห่งเต๋า
การปกครอง…เล่าจื๊อวางหลักไว้ว่า
การปกครองชาติใหญ่เหมือนการต้มปลาตัวเล็ก ไม่ควรคนบ่อย เพราะปลาจะแหลก
การปกครองที่ดีที่สุด ประชาชนไม่รู้ว่าถูกปกครอง
การปกครองรองลงมา คือการปกครองที่ประชาชนสรรเสริญ
การปกครองลำดับที่สาม คือการปกครองที่ประชาชนหวาดกลัว
การปกครองที่แย่ที่สุด คือการปกครองที่ประชาชนรังเกียจ
สัปดาห์สุดท้ายของปี 2548 ผมไปงานสวดและงานเผาศพผู้ชายวัย 81 ปีที่ผมรู้จักเขามายาวนาน 30 ปี ไม่ใช่ญาติ แต่สนิทนักรักใคร่เสมือนญาติ
ก่อนเสียชีวิตไม่กี่วันเขาสั่งลูกและภรรยาแบบคนไม่ครั่นคร้ามความตายว่าสวดสามวันแล้วเผาไม่ต้องบอกใครให้ วุ่นวาย อย่าเศร้า อย่าร้องไห้ ทุกคนต้องมีวันนี้ เพียงแต่เขาอยู่หัวแถวเลยต้องไปก่อน แล้วลูกเมียก็ทำตามคำสั่ง สวดสามวันเผา