ขนมจู้จุน ขนมพื้นเมืองโบราณของคนปักษ์ใต้ที่เริ่มจะเลือนราง ต้องกินกันสดๆ ร้อนๆ ถึงจะอร่อย กรอบนอกนุ่มใน ปัจจุบันไม่ค่อยจะมีคนทำขายกัน ขนมจู้จุน เป็นการดัดแปลงขนมจากการทำขนมในเทศกาลเดือนสิบ ชื่อขนมรังนกมาเป็นขนมจู้จุน ส่วนมากรับประทานกันในพื้นบ้าน และสืบทอดมาจากบรรพบุรุษ การทำขนมจู้จุน นับว่าเป็นภูมิปัญญาท้องถิ่นในการทำขนมไทยพื้นบ้านที่สืบทอดกันมาจนถึงปัจจุบัน สำหรับชื่อขนมชนิดนี้จะเรียก จู้จุน จูจุ่น จูจุ๋น หรือภาคกลางก็จะเรียก ขนมฝักบัว
ตูปะซูตง เป็นภาษาถิ่นมาลายู ตูปะ (หรือ ตูป๊ะ, ตูปัต) หมายถึง ข้าวต้มใบกระพ้อ มีลักษณะเป็นข้าวเหนียวห่อใบกระพ้อแล้วนำไปต้มคล้ายข้าวต้มมัด, ซูตง หมายถึง ปลาหมึก ตูปะซูตง คือ อาหารที่นำปลาหมึกมายัดข้าวเหนียวลงท้อง จากนั้นต้มด้วยกะทิและปรุงรสด้วยน้ำตาลแว่นและเกลือ เป็นอาหารที่นับวันจะหาซื้อได้ยาก จะหาซื้อกินทีก็ต้องรอช่วงเทศกาล
เต้ากัวหรือเต้าคั่ว เป็นอาหารว่างของชาวใต้ หน้าตาคล้ายๆ สลัด ที่ใส่เส้นหมี่ลวกลงไป เครื่องเคราก็มีกุ้งชุบแป้งทอด หมูสามชั้นต้ม เต้าหู้ทอด ไข่ต้ม ผักบุ้งลวก ถั่วงอกลวก และแตงกวา บางแห่งก็ใส่หูหมูต้ม เนื้อไก่ และเลือดด้วย ราดด้วยน้ำรสหวานที่ทำจากน้ำตาลแว่นผสมกับน้ำปลา ใส่น้ำเล็กน้อย แล้วเอาไปเคี่ยวให้เหนียว และน้ำจิ้มพริก และกระเทียมตำ ดองน้ำส้มใส่เกลือนิดหน่อย เวลากินก็ราดน้ำจิ้มทั้ง 2 อย่างลงไปคลุกเคล้ากันให้ครบรสทั้งหวาน เปรี้ยว เค็ม และเผ็ดนิดๆ เต้าคั่วแบบนี้คนขายมักจะเป็นชาวไทยเชื้อสายจีน Read More →
ตำบลตะลุมพุก ห่างจากที่ว่าการอำเภอปากพนัง จังหวัดนครศรีธรรมราช ประมาณ 18 กิโลเมตร มีพื้นที่ทั้งหมด 29.14 ตารางกิโลเมตร หรือ 10,212.50 ไร่ ลักษณะภูมิประเทศโดยทั่วไป เป็นที่ราบชายฝั่งทะเล สูงจากระดับน้ำทะเลปานกลาง ประมาณ 1-5 เมตร สภาพพื้นที่ส่วนใหญ่ ใช้ประโยชน์ในการปลูกมะพร้าว และเลี้ยงกุ้งกุลาดำ ตำบลแหลมตะลุมพุก อันเป็นแหลม ที่ยื่นออกไปในทะเลอย่างโดดเดี่ยว ปราศจากภูเขาบัง
“มีอยู่วันหนึ่งผมเอนหลังนอน บนรถ 191 จากนั้นได้ยินเสียงตูมดังสนั่น พอสะดุ้งตื่นขึ้นมาก็รีบคลำตามร่างกายว่าอยู่ครบหรือเปล่า ปรากฏว่าโชคดีที่แค่ฝันไป” นี่คือคำพูดของ ร.ต.ต.แชน วรงค์ไพสิฐ หัวหน้าชุดปฏิบัติการ เหยี่ยวดง 60 รับผิดชอบการตรวจสอบและเก็บกู้วัตถุระเบิด หรืออีโอดี ประจำกองบังคับการตำรวจภูธรจ.นราธิวาส
หากเอ่ยนามร้อยตำรวจตรีแชน หรือหมวดแชน อาจไม่คุ้นหูกันนัก แต่ถ้าบอกว่าเป็น ‘ดาบแชน’ น้อยคนนักที่จะไม่รู้จัก เพราะเขาคือนักเก็บกู้วัตถุระเบิด ซึ่งช่วง 10 ปีที่ผ่านมา เขาผ่านประสบการณ์ ตรวจสอบและเก็บกู้วัตถุระเบิด เอาชีวิตเข้าเสี่ยงความเป็นความตายมาแล้วไม่ต่ำกว่า 1,000 ครั้ง เพื่อความสงบสุขของพี่น้องร่วมแผ่นดินเกิด